Maar in het winkelwarenhuis bevindt zich meer dan alleen goedkope alcohol (niet dat we er geen gekocht hebben natuurlijk, we waren daar toch en tweeënhalve euro verschil op een fles cava, dat laat ge niet zomaar liggen. Om maar te zeggen dat we maar liefst 45 euro bespaard hebben op de cava alleen al. Daar kan een mens al een keer voor overentweer rijden.)
Soit. Ons eigenlijke doel in Lielronk was niet Auchan, maar de 'boutique' van de SNCF. Een ietwat corpulente norse man begeleidt een koppel doorheen hun reisplannen. Daarna komen twee madammen op hoge hakken aan de beurt, wat de meneer een beetje laat ontdooien. Volgens Wendie had de ene madam varkenspootjes (komt een man bij de slager: 'hebt u varkenspootjes'. 'Nee, zo loop ik altijd'. Moeha!). We hebben namelijk plannen. We willen van Bordeaux naar Marseille fietsen deze zomer. Sportief enal. Met de fiets fietsen. Hoop en al 700 kilometer in een kleine drie weken, een marathon per dag. Kippeneindje.
Het wereldwijde interwebs heeft voor één keer geen oplossing. Als we gewoon zouden reizen, zonder fiets cela est, zouden we gewoon zoals iedereen online kunnen boeken. Maar aangezien we onze fiets meenemen, non-démontable, moeten we dus persoonlijk in een kantoor van de SNCF gaan boeken. Het vreemde is dat je ook niet in Brussel met een fiets kan vertrekken, want die TGV's zijn niet voorzien op fietsenvervoer.
Wij dus bij meneer SNCF. Of we met de trein van Lille naar Bordeaux kunnen, inclusief fietsen, en dan een week of drie later terug van Marseille naar Lille, wederom met fiets. Ouhlala, mais ce n'est pas facile hein. Mijnheer kijkt, computer says: ouhlala, centquatrevingtdixneuf euro alleen maar naar Bordeaux en nog eens 20 euro voor de fietsen. Wij kijken elkaar en meneer SNCF aan. Centnonnonteneuf (richt zich tot twee Fransen die zitten te wachten), vous voyez, je parle assez bien Belge (rit).
Of we vast zitten aan de datum? Bah neen, we kunnen gerust een dag later vertrekken of zo.
99 euro als we de dag nadien vertrekken, inclusif vélos. Ah, je suis content, zegt de meneer. Zomaar eventjes 100 euro uitgespaard met enkele simpele muisklikken.
En dan, van Marseille naar Lille. Klikkerdeklik. Geen enkele TGV met mogelijkheid om fietsen mee te nemen. Ook niet naar Parijs om daar over te stappen, neen. Monsieur pas heureux. Dan maar een alternatief voorgesteld. Als we nu keer met de gewone trein terugkeren naar Bordeaux en dan van Bordeaux naar Rijsel? Even geklikt en gewogen. Dat blijkt te lukken. De route Marseille-Bordeaux duurt wel 6 uur en kost dik 50 euri en een extra dag, maar we zullen thuis geraken. Totale kostprijs: 320 euri. Eigenlijk feitelijk valt dat al bij al nog mee. Een snelle berekening leert dat de kostprijs met de auto ongeveer 400 euro zou bedragen, zonder péages.
Ha! Milieuvriendelijk, snel en goedkoop(er). Wat moet een mens nog meer hebben in het leven? Ah, misschien een lekker weertje en een stevige rugwind die niet het gevolg is van een overdosis bruine bonen.
Is het al juni?
1 opmerking:
je bent terug. Eindelijk!! ;-)
Een reactie posten