Pagina's

donderdag, augustus 20, 2009

Karakterverschillen

Volhouderke



Stoeferke

Pukkelpop

Yes! Drie dagen stof, modder en verschaald bier in een plastic beker. Meer moet dat niet zijn.

Omdat er meer dan 200 bands komen, neem ik deze handige flowchart mee. Zo kan ik alle bands die er toe doen gaan bekijken.

dinsdag, augustus 18, 2009

Ram Sabam

Sabam gaat te ver. Al jaren, maar nu beginnen ze te overdrijven. Nu ja, overdrijven doen ze ook al jaren.

Vanaf nu moeten we ook Sabam betalen als we op het werk naar de radio luisteren. Zelfs radiomakers moeten Sabam betalen als ze tijdens de kantooruren op hun redactie naar hun eigen zender zitten te luisteren.

Sabam gaat bvb. ook bij jeugdhuizen en dergelijke langs die optredens van bandjes en rechtstaande komieken organiseren. Uit zeer welingelichte bron weet ik dat pakweg Lieven Scheire niet aangesloten is bij Sabam (hij heeft het mij zelf gezegd). Toch staat Sabam bij een optreden van Lieven Scheire aan de deur van het jeugdhuis te zwaaien met betalingsdocumenten en dergelijke. Wie niet op de hoogte is betaalt natuurlijk meteen, anders heb je een dikke boete aan je been. Wat Sabam niet vertelt is dat voor een optreden van Lieven geen bijdrage aan Sabam betaald moet worden. Hij is immers niet aangesloten en krijgt dus ook geen geld van Sabam. Toch krijgt de organisatie een brief. Idem bij bandjes die niet aangesloten zijn. Je moet het wel op voorhand melden, maar je hoeft niet te betalen.

Bij Sabam hebben ze een tijdje geleden op één of andere manier uitgevogeld dat wij een bed & breakfast uitbaten. Nu ja, niet moeilijk met het wereldwijde interwebs tegenwoordig. Gevolg: wij moeten ook Sabam betalen, omdat tijdens het ontbijt een klant wel eens een liedje zou kunnen horen.

Wat blijkt nu: de kamers waar gasten in verblijven tijdens hun -eh- verblijf, worden door de wetgever beschouwd als privéruimtes. Alleen de "gemeenschappelijke ruimtes", waar dus verschillende klanten komen om te ontbijten of waar ze ontvangen worden, zijn "commerciële ruimtes". Bij ons worden klanten ontvangen in de gang, waar geen muziek speelt, en ontbijten ze op hun kamer, dus in hun privéruimte.
Sabam geeft ons die informatie niet, ze sturen een rekening en dreigen meteen met boetes als we weigeren te betalen.

Soit, om een lang verhaal kort te maken: we betalen al twee jaar onterecht een bijdrage aan Sabam. De brief met daarin een terugvordering is onderweg. We zijn benieuwd.

Op feestboek kun je lid worden van de groep "Ram Sabam" en er is ook een online petitie waarin gevraagd wordt voor een billijke heffing.

En wat gaat Sabam met 4'33" van John Cage doen? Eigenlijk feitelijk moet daar ook Sabam voor betaald worden.

maandag, augustus 17, 2009

Trouwen

Misschien een ideetje voor twee vriendjes die binnenkort trouwen?

woensdag, augustus 12, 2009

Rotzooi verkocht (en weggegeven)

Twee dagen opgestaan om 6h30. Twee dagen alles buiten gezet dat al jaren op zolders en in kelders stond te vegeteren. Unisex kleren die in de jaren '90 al ouderwets waren. Boeken die we nooit meer zouden lezen. Twee dagen prijzen en prijsjes roepen, afdingen, pingelen, zagen, neuten, lol maken, cadeautjes uitdelen,...
...lol maken...
Sommige mensen zijn meesters in het pingelen, bij anderen is het zo zielig dat je er bijna medelijden mee krijgt. Bijna.
Een printer-scanner-fax-kopieerapparaat van hoop en al een jaar oud dat meer dan 250 euro kostte. "Ik geef 10 euro!" "Mijnheer, mij niet beledigen hé." De man - een oude verrompelde grijsaard - is vijf keer komen kijken of het ding er nog stond en begon telkens te zeuren over de prijs. Foute tactiek.
...bij anderen is het zo zielig...
Een (ietwat sjofele) man poogde zaterdagavond, vlak voor afsluiten, een traditionele truc: "ik heb maar 15 euro mee." "Het ding kost 25 euro." "Maar ik heb echt maar 15 euro mee." "Jammer, dan verkoop ik het morgen wel." Plots had hij toch nog 5 euro extra mee. Sarah was zo ontroerend gelukkig dat de man vanaf nu warm zou kunnen eten. Op zondag zagen we dezelfde man met enkele kookpotten op stap en hopla, weer ontroering. "Oooh, kijk, hij gaat koken..." En maar beweren dat ze die zonnebril ophad vanwege een ooginfectie. ;-)
...unisex kleren die in de jaren '90...
Zondag, rond een uur of drie, was onze goesting volledig verdwenen. Ze zat ondertussen in het Astridpark. Er stond nauwelijks iets dat geld waard was en toen hebben we alles netjes naast elkaar gezet met de mededeling: neem wat je wil, betaal wat je wil en stop het geld in de brievenbus. Drie uur later zat er ruim 20 euro in de brievenbus, meer dan wat we nog hadden kunnen verdienen, en kon de overschot in drie kleine kartonnen dozen.
...vrije bijdrage...
De mededeling "alles gratis" was goed voor het opruimen van nog één doos. De rest ging resoluut bij het afval. Opgeruimd staat netjes.

Ondertussen...
In het Astridpark, dat elke zondag van augustus wild gaat, dronken we een Vedett en een Bionade of twee, drie. Onze rommel verkocht zichzelf. Luc Devos paradeerde in zijn zwembroek. De kindjes speelden in het plonsbadje. De Spumante werd aan 12 euro per fles verkocht.
Aan het koffiestandje voltrok zich volgend gesprek:
"We stonden vandaag op de rommelmarkt in de Forelstraat, maar we hebben alles opgeruimd om naar hier te kunnen komen. Weet je wat we zagen toen we onderweg waren? Aan een huis hadden ze alles laten staan en mocht je het geld gewoon in de brievenbus stoppen." Lachen!

Wedden dat er volgend jaar navolging is?

Des avonds kwam overbuuv' ons nog 2 euro overhandigen. Overbuuv' was meteen op onze uitstalling gesprongen, had het broodbakmachien meegenomen en een doos met Artis-Historiaboeken. Het broodbakmachien voor eigen gebruik, maar de boeken had ze nog proberen te verkopen. Ze had één boek verkocht voor twee euro. Terwijl die bij ons twee dagen aan een halve euro hadden gestaan.

De Bijbel zijn we zélfs niet gratis kwijt geraakt... Ook niet aan overbuuv'.

donderdag, augustus 06, 2009

Rotzooi te koop

Aha! Augustus is begonnen. Tijd van hittegolven, mojito en van het jaarlijkse Dekenijfeest Heirnis!

Jawel, beste flatscreenkinderen: de Heirniswijk in Gent slaat weer aan het feest. En niet zomaar efkes een avondje of een dagje, neenee, het Dekenijfeest Heirnis duurt zomaar eventjes VIJF volle dagen. Patersholfeesten, eat your heart out!

Er valt heel wat te beleven op de Dekenijfeesten Heirnis. Wat dacht je van "spel met grenzen"? Grenzen dienen om te overschrijden! Of het "mototreffen"? Een must! De quiz van ooit? Naar het schijnt gemakkelijk.s

En natuurlijk: de grote rommelmarkt. Waarschijnlijk één van de grootste rommelmarkten in Gent en omliggende straten. Heb je een boenmachine nodig voor het parket? Check! Een reusachtige wollen regenboogkleurige trui uit het begin van de jaren '90? Check! Een bijna antieke pupiter? Check! Een boek? Check! Een echte walkman uit de jaren '80 die het nog doet? Check! Een printer-faxer-scanner-copyer-ding? Check! Een mooie vaas? Check! Een lelijke vaas? Check! Een what-in-godsnaam-was-I-thinking-broek? Check!

En we gooien er nog een kindvriendelijke actie tegenaan: er komt een viskraam! Niet met van die duffe eendjes in een bak water, neehee. Een hip viskraam met een visding en met hippe bruine papieren zakjes waar hele leuke en toffe spulletjes in zitten. Vier keer vissen voor een euro! Komt dat zien, komt dat zien! Je kinderen kunnen uren pret beleven, als je maar genoeg euri meebrengt en ze niet goed zijn in het vissen naar hippe bruine papieren zakjes.

Je ziet het, geen enkele reden om niet af te zakken naar de rommelmarkt van de Dekenijfeesten Heirnis! Zaterdag 8 en zondag 9 augustus in de Forelstraat in Gent. Zaterdag van 6 uur tot 18 uur (al zal het ter hoogte van nummer 76 waarschijnlijk van ongeveer 9 uur tot ongeveer 18 uur zijn) en zondag ook van 6 uur tot 18 uur, maar dan moeten we vroeger stoppen, want het is ook feest in het Astridpark.

Bij vertoon van onderstaande bon krijg je een stevige handdruk als je minstens 25 euro uitgeeft aan ons kraam!


BON
Goed voor 1 stevige handdruk bij aankoop van
minimum 25 euro
aan ons kraam
op de rommelmarkt van 8 en 9 augustus
tijdens de Dekenijfeesten Heirnis
in de Forelstraat
in Gent
(bon niet cumuleerbaar
met andere kortingen
of acties)

woensdag, augustus 05, 2009

Foto

Af en toe kom je van die pareltjes tegen. Deze mijnheer verzamelt beelden. Niet geschikt voor op het werk, kindjes, kristenen, vegetariërs, pacifisten en al wie gechoqueerd wordt door een tepel, een homo of de snor van Paul McCartney.


Andre Jordan

"In 2005 I was depressed. Suicidal. I went to a therapist. I began writing a beautiful revolution. In 2006 an agent approached me - then a publisher (John Murray) and my doodles became the book If You're Happy And You Know it. It was published during the week of my 40th birthday. I began doodling for BBC Ouch. 2007. I had finally found my place in this world. In 2008 I met my American publishers (Harper Perennial) in Soho. We sat for 2 hours in my favourite place in London Patisserie Valerie and planned how Heaven Knows I'm Miserable Now would be. A memoir. A memoir."

Zwarte humor!



dinsdag, augustus 04, 2009

Inside jokes

Sommige jokes zijn blijkbaar heel erg inside.

Boek

Als je onderstaande boekbespreking leest, krijg je toch meteen goesting om het boek te lezen, nietwaar?



Georges Perec - 't Manco



'n Roman als La Disparition, daarvan gold omvorming in uw alsook mijn taal altijd als 'n kansloos plan. Dat was dus 'n misvatting, want kijk: nu is daar 't Manco. Daarvoor past lof, uitbundig: dit is fantastisch!

Juicht, minnaars van romankunst bizar máár slim! Juicht, als gij houdt van 'n in 't niks strak staand fakirtouw van taal! Juicht, volk zuchtig naar 'n schrijfavontuur waarin 't woord bijkans magisch van lading wordt! (Zowat zoals 'n brand in rook opstijgt, tot slot aan 't oog ontsnapt, maar nog lang daarna ruikbaar blijft.)

Zulks vindt gij - zoals gij natuurlijk al wist - in La Disparition van Zjorsj Parruk (tja - wat zijn naam aangaat: bij dit capillair uitzinnig Pools-Joods diasporakind uit Frankrijk, op foto's altijd vol baard plus wild uitstaand kranshaar rondom zijn hoofd, kan zo'n grap ditmaal allicht. Infra komt hij, vormnoodzaak dwingt ons, als 'P.' voor.)

Maar zulks vindt gij nu ook in 't Manco ! Afijn, 'nu': na 40 jaar dan toch, want La Disparition ging in druk in 't historisch jaar 1969 - Jan Palach fikt zich in Praag 't graf in; Armstrong stapt uit 'n maanlandingstuig, loopt in 't rond, drukt zijn spoor in 't lunair stof; 'n Vlaams cyclist wint Frankrijks Tour , zoals u vast nog wist.

Onnavolgbaar is wat door dragoman Guido van de Wiel is volbracht: hij gaf dit summum in 't Frans taalcircuit van lipogramschriftuur nu ook in ons Laaglands 'n hoogst aanvaardbaar alsook taalkunstig totaal structuurconform aanschijn.

O ja, lipogram? Dat is 'n taaluiting waarin minimaal 'n half paar uit 't typografisch taalsymbooltotaal onvoorradig blijkt (maar kijkt u voor 'n omschrijving als u wilt ook in zo'n woordnaslagding, 'n Vandaal of zo). Bij La Disparition/'t Manco gaat 't om 't symbool, vocaal van aard, op plaats vijf in 't abc. Ja, ga d'r maar aan staan. Waanzinnig, zo lijkt 't, plus vooral ook: onschrijfbaar - maar dat is dus onwaar. Kijk maar, zo vangt 't aan in 't Frans:

'Anton Voyl n'arrivait pas à dormir. Il alluma. Son Jaz marquait minuit vingt. Il poussa un profond soupir, s'assit dans son lit, s'appuyant sur son polochon. Il prit un roman, il l'ouvrit, il lut; mais il n'y saisissait qu'un imbroglio confus, il butait à tout instant sur un mot dont il ignorait la signification. '

Dit gaat in ons Laaglands dan zo:

'Anton Vocalis komt maar lastig in slaap. Hij knipt zijn licht aan. Zijn Jaz wijst twaalf uur twintig aan. Grondig slaakt hij 'n zucht, komt uit zijn lighouding omhoog, schudt zijn matras nogmaals op, stopt zich in. Hij pakt 'n roman, slaat 'n aantal pagina's om, hij tuurt daarnaar, maar hij wordt al confuus als hij daarnaar kijkt; hij stopt plots bij 'n woord dat 'm onzinnig voorkomt.'

Groot van kunst is wat P. aldus zo'n 300 pagina's lang wrocht. Want pas waarlijk knap aan 't Manco is dat 't zijn lipogramvorm, virtuoos maar op zich loos, ontstijgt: ook qua inhoud gaat 't om 'n manco. 'n Nuttig inzicht daarbij is dat P. 's pa alsook zijn ma in oorlogstijd door nazihand omkwam: hij door Duits aanvalsvuur in 1940, zij in 1943 in Auschwitz.

Dit gat in P. 's oorsprong maakt hij zichtbaar in zijn schijnbaar frivool schrijfproduct. Puur al 't schriftsymbool op zich dat kwijt is: uitspraak daarvan in 't Frans klinkt ook als 'n Frans woord voor 'hun'. Zij . Papa. Mama. Plus al dat Joods volk. Hun spoor dat in rook opging. Zo waart van aanvang af dood rond in 't Manco .

Ook onfiguurlijk, onsymbolisch is dat zo: maakt Anton zich nu op bladzij 52 van kant? Of was 't 'n kidnapping? Vast staat dat hij van dan af onvindbaar blijft. Waarna op p. 55 hoofdstuk vijf finaal footsy blijkt ( I'm sorry ). Romanfiguur na romanfiguur valt daarop dood, vaak door moord, als zij 't manco van hun romanbiotoop op 't spoor zijn.

Toch is dit 'n hoogst ondoods, vitaal opus, humoristisch op zijn tijd, rijk: whodunit, journaal, victoriaans proza, wat grandguignol, plus 'n vracht citaatkunst. 't Duurt wat voor uw blik in 't Manco voorbij vorm raakt, dus inhoud alsook zin ontwaart. Maar volharding loont. Sluit 't in uw hart! In uw hoofd ook. Komt vast nog 'ns van pas.

(bron: Knack)

Vakbond

De geschreven neerslag van een telefoontje naar een niet nader genoemde vakbondsinstelling.

13h58
Tuut - beste blabla, momenteel gesloten, blabla, vanaf 14u, blabla...
Klik.

14h01
Tuut tuut tuut
- Hallo (hallo wie? wat? waar?)
- Goedemiddag, ik bel in verband met blabla, kunt u mij met bla doorverbinden?
- Ogenblikje.
Tuut x 50

Klik.

14h04
Tuut
- Al onze lijnen zijn momenteel bezet, uw wordt dadelijk geholpen.

14h10
- Hallo (hallo wie? wat? waar?)
- Goedemiddag, ik heb net gebeld voor blabla en ik werd doorverbonden, maar er nam niemand op. Daarom bel ik even zelf terug.
- Ogenblikje.
Tuut x 35
- Hallo?
- Goedemiddag, ik bel i.v.m. blabla over blabla...
- Ah, maar dat is hier niet, ik verbind u door naar de dienst werkloosheid.
Tuut x 40

14h15
- Hallo?
- Goedemiddag, ik bel i.v.m. blabla over blabla...
- Ja, ik heb geprobeerd om u door te verbinden, maar blijkbaar zijn ze daar nog in pauze.
- Is het misschien mogelijk om mijn telefoonnummer door te geven, zodat ze mij eens kunnen terugbellen als ze wél werken?
- Ah neen, dat doen we niet.
- En wat moet ik dan wel doen?
- Kunt u misschien later terugbellen?
- Neen, dat kan ik niet. Ik hang al een kwartier aan de telefoon, ben al een keer of 5 doorverbonden en heb nog altijd de juiste persoon niet aan de lijn gekregen. Erg klantvriendelijk vind ik dit toch allemaal niet. Ik vind het trouwens ook niet erg beleefd dat ik zomaar doorverbonden wordt naar een dienst waar niemand aanwezig is en dan zelf maar moet terugbellen.
- Ah... eh... tja... tuut - tuut - tuut x 35

14h17
- Hallo?
- Goedemiddag, ben ik bij de dienst werkloosheid aanbeland?
- Jawel.
- Aha. Wel, ik bel i.v.m. blabla over blabla en die documenten blabla...
- Ja, die documenten moeten we nog krijgen.
- Die persoon valt niet onder het Activa-statuut (nvdr. don't ask), maar onder het WEPplus (nvdr. don't ask) statuut.
- (...) Euhm, ogenblikje, ik ga er zijn dossier even bij halen...

14h24
- Hallo, blijkbaar heeft één van mijn collega's hier iets verkeerd ingevuld. Het dossier is in orde.
- Dus ik hoef geen documenten meer af te geven?
- Nee, het is in orde.
- Krijgt hij dan zijn premie?
- Ja hoor, ik zal dat meteen doen.

14h28
Klik.

Exact een half uur tijdverlies om te eindigen in de situatie waar je op 1 juli had moeten staan... Jaja, vakbonden.
Een cursus telefoon opnemen zou ook geen verloren geld zijn. Ik vind het ergerlijk om zelf aan de andere te moeten vragen of ik wel bij de juiste persoon aanbeland ben. Hoeveel moeite kost het om de telefoon op te nemen met vermelding van je naam en de naam van het bedrijf waarvoor je werkt?
En nog iets: als iemand daar zijn/haar werk had gedaan, dan had ik een half uur meer van mijn leven kunnen genieten.

Vakantie

Niew?



Niew Zeeland? Dat is niew voor mij. En het is niet zomaar een tikfoutje, het staat er verschillende keren op.

maandag, augustus 03, 2009

Oud worden is...

... een twintiger tegen een andere horen zeggen: "Wat is de echte naam van Alberto Vermicelli nu ook alweer?"