Pagina's

donderdag, juli 29, 2010

Pimpelpop

(opgelet, lang bericht, niet voor mensen met een attention span die even lang is als die van de gemiddelde Carassius auratus auratus) (ja lap, we zijn er al een deel kwijt)

Er wordt beweerd dat er mensen zijn die kaartjes hebben voor Pukkelpop. Eén of twee of zo. Uiteraard zal de grote pubermassa weer massaal uit de bol gaan voor de Blink 181's en Limp Biscuits van deze wereld. Maar er komen ook goeie groepen.

De line-up is ondertussen wereldkundig gemaakt op de website en leert ons meteen dat er keuzes gemaakt zullen moeten worden. En dat we vroeg thuis zullen zijn op zaterdag. Dit is een uitermate bijzonder persoonlijke greep uit het aanbod. Het staat u natuurlijk vrij om naar de slechte bands te gaan kijken.

Donderdag

13.35-14.15 De Jeugd van Tegenwoordig. Behoorlijk onderbroekenlollig, maar ze hebben heel wat nummers die swingen als een tiet. En een neger. Komt dat zien. (Main stage)

14.20-15.00 Tame Impala. Komen helemaal uit Peurf in Australië om hun psychedelische hypno-groove melodische rockmuziek (wij verzinnen niets) te spelen. Dan ga je toch niet naar Kapitan Korsakov uit Gent kijken zeker. Dat had je maar op de Gentse Feesten moeten doen. Tame Impala vonden een Koen De Graeve look-a-like voor hun videoclip (als je van ver kijkt, met je ogen als spleetjes). (Club)


15.20-16.05 I Blåme Coco. De dochter van Sting. Hola, alvorens weg te lopen, nog even verduidelijken: werkte al samen met Robyn, Miike Snow en La Roux. Stevige popmuziek. Misschien kunnen we al een eerste dansje placeren. (Dance Hall)


17.45-18.25 Megafaun. Voorlopig nog onbekend, maar dat zal snel veranderen. Justin Vernon, die van Bon Iver, zat ooit bij DeYardmon Edison. Hij ging weg, de rest bleef en veranderde zijn naam in Megafaun. Need I say more? Oh, u staat al aan de ingang van het Chateau.


18.40-19.25 Black Rebel Motorcycle Club. Alias "Eerste Hoogtepunt Van De Dag". Onze oren worden al vochtig van de anticipatie. Hopelijk staat de Marquee niet te dicht bij het hoofdpodium. Wie weet gaan The Kooks en hun kleuterpuberpubliek lopen van schrik.


17.45-18.25 Band Of Skulls. Mochten ooit touren met The Dead Weather en dat is geen toeval. Ondanks het feit dat ze met drie zijn refereren ze naar -of beter- pikken ze schaamteloos de sound van The White Stripes. Maar dat let niet dat er een feestje gebouwd mag worden in de Club.


18.40-19.25 Band Of Horses. Zoveelste indiegroepje uit Seattle. Seattle, dat is zo'n beetje het Gent van de VS. Iedereen koopt er een gitaar en vormt een bandje. Wie geen gitaar kan spelen, koopt een basgitaar en vormt een bandje. Wie geen basgitaar kan spelen wordt zanger van een bandje. Wie niet kan zingen wordt manager van een bandje. Wie zelfs geen manager kan worden, wordt criticus. In ieder geval, het is dit of Blink 182. Of Kelis. Geloof mij, daar wil je niet gezien worden. (Marquee)


20.30-22.30 Iron Maiden. Behoeft geen voorstelling. Eddy is waarschijnlijk het aaibaarste monster ter wereld en de zanger doet van goeie doelen. Hell, hij heeft zelfs geen lang haar. Run! To the hills! Al wordt dat moeilijk in Limburg. Hoewel: wist u dat het hoogste punt van Vlaanderen in Liburg ligt? Ha!
Niet te verwarren met Iron Muide, trouwens.


Daarna wordt het kiezen.
22.30-23.30 Goldfrapp, 23.05-00.05 Garcia plays Kyuss of 22.55-23.55 Fuck Buttons. De eerste twee heb ik al ooit aangeschouwd. Als Alisson Goldfrapp er geen zin in heeft wordt het behoorlijk boring. Kyuss viel bijzonder mee in Vooruit, afgelopen voorjaar. Fuck Buttons slaan in op je trommelvliezen met een behoorlijk -euhm- experimenteel geluid.


Ook bij de afsluiter moet er een hartverscheurende keuze gemaakt worden. Het feestje van 01.00-02.00 The Flaming Lips of de nog-net-niet-doorgebroken-maar-dat-kan-niet-lang-meer-duren-wegens-lichtelijk-fenomenaal 00.55-01.55 These New Puritans (met vijftienkoppig strijkersensemble?). Wie hen nog niet aan het werk zag, kan ik van ganser harte aanbevelen om eens in de Marquee of (vooral) het Chateau binnen te stappen en je te laten overweldigen.



Daarna mag u naar de camping. Beloofd. Alwaar er drie zatte pubers tegen je tent staan te pissen en een andere in je slaapzak gekotst heeft. Wij opteren voor hotel P.

Vrijdag

De beste Pukkelpopdag is dan al voorbij. Waar het op vrijdag van Marquee naar Chateau en van Main stage naar Dance hall hollen wordt, kan er op vrijdag tenensletsend gesloft. Er zal zelfs tijd zijn om eens een hapje te eten en een pintje te drinken.
Henry Rollins is nog altijd kwaad op de wereld en iedereen die er op woont, Kate Nash doet alsof ze rock'n'roll is en Ou Est Le Swimming Pool zou beter evenveel inventiviteit in hun muziek steken als ze in hun groepsnaam staken.
Een kort bezoekje aan 13.30-14.00 Gili in de Wablief?! behoort evenwel tot de mogelijkheden.


15.05-15.45 Blood Red Shoes zou een eerste lichtpuntje moeten worden op deze vrijdag. De zoveelste band die maar uit twee leden bestaat. Maar om Laura-Mary Carter te zien moet een mens een kleine moeite doen, nietwaar?


Vorige week zagen wij nog een volwassen man met een T-shirt van White Lies rondlopen. We zullen het maar op de Gentse Feesten steken. In ieder geval kan u daar niet heen, want u moet naar de Club voor 16.40-17.20 Avi buffalo. Dit piepjonge (één van de leden gaat nog naar school) bandje uit Californië kreeg een serieuse boost door StuBru en mag komen bewijzen dat ze die ook verdienen.


Nadat we een beetje staan lachen hebben met 18.05-18.55 Foals en ons wat ergeren aan het kleine Wablief?!-tentje waar 18.30-18.15 Dez Mona ten dans speelt, kunnen we eens gaan kijken naar die mijnheer met zijn baard. 18.50-19.50 Eels oftewel Mark "E" Everett oftewel de man wiens familie, vrienden, kennissen, huisdieren en schotelvod allemaal binnen de kortste keren het loodje omleggen, het bijltje begraven en Maarten pijpen. Benieuwd wie er die dag aan moet geloven. Maar niettemin: droef- en geestigheid troef.



En dan is het tijd voor een danske! 19.55-20.45 Hot Chip mag komen bewijzen waarom hun nummers van oorworm doen (Dance Hall). Hot Chip doet ook van Insluiten op verzoek uitgeschakeld dus ge zult zelf ne keer naar Youtube moeten surfen. Hoe ge wilt niet? Lege fak!
;-)

Na een obligaat bezoek aan 20.45-21.35 The Tallest Man On Earth (man met gitaar doet Johnny Cash, maar dan in het slecht),


is het tijd voor een uitstapje naar de Club waar 22.30-23.10 Beach House zijn succesvolle passage van het voorjaar in Vooruit mag overdoen. Toen gemist, wegens een ander concert, maar dit keer staan we op de eerste rij. Of de tweede, dat kan ook. Aanrader!


23.30-00.30 The XX hoeven we niet meer voor te stellen. Na hun cover van Florence + The Machine die Candi Station coverden hebben ze de wereld veroverd. Zelfs! Le Grand Mix in Rijsel was uitverkocht eerder dit jaar.


Na The XX gaan we nog even onze benen weggooien op de tonen van 23.55-00.55 Richie Hawtin die Plastikman presenteert. Minimalistische techno uit Detroit. Klassieke muziek op een popfestival, het moet kunnen. (Dance Hall)


00.40-01.40 Holy Fuck speelt "experimentele rock". Het experimentele zit er hem in dat ze ook al eens een projector of een schoenzool als instrument durven te gebruiken. Dat levert leuke niet-digitale effecten op. Nog nooit live aan het werk gezien, maar niettemin benieuwd. Hun naam is in ieder geval choquerender dan hun muziek.


Zaterdag
Terwijl het publiek al behoorlijk begint te stinken, stappen wij fris gewassen en ontbeten het festivalterrein op. We hoeven ons niet te haasten, want pas rond 13.50-14.30 treedt Die Antwoord op. Iedereen heeft uiteraard al de marginalenfilmpjes op Youtube gezien, wij gaan eens checken of het ook muzikaal iets voorstelt. Wellicht niet. (Dance Hall)

15.10-15.55 Surfer Blood mag zich verheugen dat er op dat moment niets anders interessants bezig is. (Marquee) Neen, die van Benidorm Bastards gaan we niet beluisteren.


Een Belgische groep die we die dag wel verblijden met bezoek: 16.15-17.00 Drums Are For Parades maken teringherrie! Maar dan die van de luide soort.


Aangezien dubstep nogal 2008 is, slaan we 17.10-18.40 Martyn over. Aangezien indiefolk nogal 2009 is, slaan we ook 16.50-17.40 The Low Anthem over. Aangezien nu-metal nogal 1998 is, slaan we zeker 17.45-18.35 Ill Niño over.
18.35-19.25 Two Door Cinema Club maakt volgens Wikipedia electropopindierock. Wij dachten van niet. Het klinkt als Vampire Weekend op speed. En iedereen weet natuurlijk dat Vampire Weekend klinkt als Paul Simon op speed, maar dan in het slecht. Festival zouden met een doorspoelknop aangeboden moeten worden. Er zal niets anders opzitten dan naar de ladies te gaan kijken in de Boiler Room. U dacht toch niet dat we daar voor de muziek binnen stapten?

19.25-20.25 The National staat later dit jaar in een hopeloos uitverkochte AB. Wij gaan alvast eens kijken op welk moment we onze shogaze-modus aan moeten zetten.(Main Stage, of all places...)


20.25-21.15 Au Revoir Simone: dream-pop-indie-pop-rock. Wie verzint dit soort termen? In ieder geval, de meisjes hebben al redelijk wat filmscores gehaald. Misschien moeten we toch eens gaan zien.


Als 21.20-22.30 Queens Of The Stone Age doen wat ze moeten doen -rock ende roll- dan zijn we al lang content. Wisselen geniale nummers af met banale, maar we kunnen er niets aan doen: sedert Joshua Homme ons jeugdig hart sneller liet slaan bij Kyuss, hebben we een boontje voor de man. Mocht God bestaan, hij programmeerde de heren Garcia en Homme op dezelfde dag en hij liet hen vergeten dat ze een beetje ruzie hebben. Chokri, God in het Klein, koos echter voor twee aparte dagen... Jammer. Hopelijk mét Dave Grohl, al durven we zelfs daar niet teveel op te hopen.


En toen? Toen waren we vroeg thuis.

Zondag
Hopelijk serveert hotel P. spek met eiers op zondagochtend (hint). Daarna kunnen we uitgeslapen, fris gewassen en moe maar voldaan naar huis terugkeren.

donderdag, juli 15, 2010

zaterdag, juli 10, 2010

Prince

Er zijn journalisten die vinden dat Prince oud, lui en passé is. Zij dwalen. Maar als (JDB) in De Morgen van 6 juni 2010 schrijft dat Prince o.a. covers van Sly, The Jackson 5 en Sinéad O'Connor speelt, dan hoeven we ons helemaal niet zoveel van die kritiek aan te trekken. Immers, Nothing Compares 2 U is geen cover van Sinéad O'Connor. Het is een nummer van Prince dat door haar gecovered werd.

Zo'n man mag ongegeneerd onzin in de krant noteren. Kalf.

Het verschil tussen Roskilde en Arras was natuurlijk enorm. Op Roskilde moest Zijn Purperen Geiligheid het festival afsluiten, voor fans en andere geïnteresseerden, in Arras deed hij het voor alleen maar mensen die speciaal voor hem een ticketje kochten (of kregen).

Het begin was fenomenaal. Hij startte met Let's go crazy, dat ging over in Delirious, even terug naar Let's go crazy. Vervolgens 1999 en nog wat hits. De lange uitstapjes naar andere funk-legendes en vooral het intermezzo van een kale dikke zwarte zangeres haalden regelmatig de schwung uit het optreden, maar naar het einde begon hij weer aan de hitmachine.

Hij Die Op Weinig Attracties In Walibi Binnen Mag werd maar liefst drie keer teruggeroepen voor bisnummers nadat hij iedereen een prettige avond wenste bij het afsluiten van Purple Rain. Trouwens, wellicht hoorde men tot in Tourcoing het publiek meezingen. Twee uur en drie kwartier optreden, sommige jongeren kunnen nog iets leren van deze oude knar.

Het beste optreden dat ik ooit meemaakte? Daarvoor draaide de machine een beetje teveel op routine. Maar enkele geniale flitsen en 's mans fantastische nummers zorgen toch voor een plaatsje in mijn persoonlijke top 10 aller tijden. Het was de 45 euri meer dan waard.

Wie vanavond naar Werchter gaat en daarvoor de volle pot betaalde kan gerust zijn: Na 2 minuten ben je dat vergeten.

maandag, juli 05, 2010

Werchter

We spreken 1990. Voor het eerst betreedt ondergetekende het heilige groen van Rock Torhout. Van de tien(!) bands die het enige (!) podium bevolken, kent hij er hoop en al vijf. Bob Dylan lokt een hoop oude zakken met zijn geneuzel en The Cure wil pas spelen als de finale van het WK afgelopen is. Maar Mano Negra opent met het klassieke rode zonnehoedje en geeft een memorabel concert weg.
Een ticket kostte 900 frank (22 euri) en je mocht je eigen eten en drinken meenemen. Campings waren onbestaande en Rock Torhout begon en eindigde met een gigantische file.

Daarna woonde ik nog de edities van 1991, 1992 en 1993 (zowel Torhout als Werchter!) bij. In 1993 ontdekte ik Pukkelpop, veel leuker en minder commercieel (dat moest in die dagen), en valt er een gat tot zondag 4 juli 2004, het jaar van de reünie van de Pixies en headliner David Bowie. Bowie zegt af en wordt vervangen door 2 many dj's, om 23h ben ik thuis. Gelukkig had ik twee kaarten gekocht, was TW uitverkocht en heeft iemand een kaart gekocht aan het dubbele van de prijs. Gratis Pixies. Toen dachten we nog dat het maar een half jaar zou duren, die reünie.
In 2008 woonde ik voor het eerst (en laatst op de camping) 4 dagen Werchter bij.

Om maar te zeggen: erg grote liefde is het nooit geweest tussen TW en ikzelf.

Gisteren zondag zakte ik nog eens af naar Werchter. Op papier een leuke affiche op zondag.
The Van Jets ** waren vroeg moeten opstaan, maar probeerden er toch het beste van te maken. De jeugd lag nog massaal in, naast of op zijn tent te vegeteren. De geuren die je in de neus slaan als je fris en monter op een festivalterrein na drie dagen aankomt, een mens kan het niet beschrijven.

The Black Keys *, het zoveelste groepje met twee, speelde een routineuze set. Spijtig, want hun platen laten veel meer vermoeden.

Tijd voor het eerste nostalgische moment van de dag: Alice in Chains ***. Toen deze band aangekondigd werd, was mijn eerste reactie: "tiens, ik dacht dat die zanger dood was". Niets is minder waar: het blijkt dat die zanger niet alleen leeft, hij is ook zwart geworden. In ieder geval, een concert dat alleen maar kon tegenvallen, draaide uit op een heerlijke trip down memory lane. Nog van dat!



Ik wist ook niet dat Lieven Scheire een bandje heeft. En de haarband van Björn Borg. Vampire Weekend ° is Paul Simons Graceland in het slecht. Dat dergelijke groepje zo'n succes vinden kan alleen maar te maken hebben met het gebrek aan kennis van deftige muziek bij de jeugd. Wij kenden onze klassiekers tenminste, toen we voor het eerst naar Torhout gingen... Euh, nu ja, enfin...

Ondertussen in de Marquee: Dirty Projectors *. Peoples, ik zeg u, als je een tip krijgt van iemand, checkt die dan eerst keer uit. Op Youtube of zo. Dirty Projectors is Vampire Weekend in het slecht. ;-)

Hoogtepuntje twee van de dag: Them Crooked Vultures ***. Drie goden (John Paul Jones, Dave Grohl en Joshua Homme) spelen in een hobbyclubje. Het is niet veel meer dan rechttoe-rechtaan rock ende roll, maar wij houden wel van een gitaartje in overdrijf. Led Zeppelin, Nirvana en Kyuss in één band. En plezier dat die mannen hebben. Heerlijk.

Arcade Fire **** doet wat het moet doen: met overdreven energie een stevige festivalset neerzetten. Toch wil ik ze ooit in pakweg de AB een intieme versie van My body is a cage horen doen, maar voor 80.000 man zou dat iets minder gepast zijn. Er steken enkele behoorlijke nieuwe nummers in de set, maar het blijven de nummers uit de debuutplaat die het meeste indruk maken. Hun set van Pukkelpop 2007 zullen ze waarschijnlijk nooit meer evenaren. Niettemin: persoonlijk hoogtepunt van de dag.

Pearl Jam **** mag afsluiten. Ik heb hun drie eerste platen, daarna ben ik ze niet meer blijven volgen. Vedder is dik geworden, jong. Het wordt ook meteen duidelijk waarom: per optreden nuttigt hij gemiddeld twee flessen rode wijn. Niets glas, recht uit de fles. Zijn bindteksten worden lallend gebracht, het eerste nummer moet hij de tekst aflezen, maar naarmate het optreden vordert vindt hij meer en meer zijn draai. En dan die gitarist, Mike McCready... Sprakeloos.

Het was al bij al een fijne dag op Werchter, niet in het minst vanwege het fijne gezelschap.

donderdag, juli 01, 2010

*kreun*

Neen, niet een of ander jeugdhuis in Bissegem (ah ja!) waar ondergetekende in ver vervlogen jaren zijn geld uitgaf en regelmatig de deur sloot op zondagochtend, om dan via verse croissants in zijn bed te belanden.
Daar is trouwens nog een leuke anecdote aan verbonden, aan het feit dat de Kreun in Bissegem lag.

Neen, beste flatscreenkindertjes, ook niet omdat het warm is. Sommigen onder u mogen dan wel kort van memorie zijn, maar hebben we niet tijdens de koude, grijze en erg natte wintermaanden beslist dat we nooit ofte nimmer nog zouden zagen dat het te warm is? Aha! Bring it on, 35 graden en meer! Met ventilator (we zijn ab-so-luut tegen airco), hete douches en een warme choco kan een mens meer verdragen dan je zou denken.

Noch betreft het hier een nummer uit nog verder vervlogen tijden van een Nederlandstalig popgroepje dat vroeger kon rocken maar nu meer op een hobbyclubje van de lokale geriatrische afdeling lijkt.

De reden tot deze kreun is de drukte op het werk, na een te korte vakantie. De mens denk twee weken voor zijn verlof: ik ga mij eens aan het uitbollen zetten.
Een uur later denkt een mens: ik zorg dat ik zoveel mogelijk afgewerkt heb, zodat ik geheel stressloos de vakantie in kan.
Tijdens de laatste week voor zijn verlof: nog een paar dingetjes en dan kan ik echt uitbollen.
De laatste dag voor zijn verlof: oeioei, ik ga hier mijn tenen moeten uitkuisen, maar het laatste uur doe ik niets meer, dan ga ik nogal eens nen keer uitbollen.
Het laatste uur voor zijn verlof: miljaarde, nog zo veel te doen, maar kijk, straks ga ik een pint drinken aan de toog.
Het eerste uur van zijn verlof: nog een ding of 5 afwerken en dan is het uitboltijd... (snik)

Geen paniek echter: met gerust gemoed, want alles is ongeveer afgewerkt, vertrekt de mens op reis. De mens geniet zoveel mogelijk, wetende dat hij nogal een keer zal kunnen uitbollen als hij twee weken later terug aan zijn bureau verschijnt, gebronsd en vol nieuwe verhalen.

Helaas. De eerste week van het nieuwe werkjaar heeft de mens zó'n berg werk...

Maar binnenkort doen we nog een citytrip of zo. Dan gaan we nogal ne keer uitbollen.