Pagina's

vrijdag, juni 01, 2012

Mighty yosemite

We stoppen even aan Monolake, net voor we de bevreesde Tioga Road op rijden. In het meer zien we heel rare ruwe rotsachtigevormen die naar boven gestuwd zijn door een combinatie van zout en basisch water. Ik snap er niets van. In ieder geval is het water heel zout en olieachtig. Punt.

Via de Tioga Road doorkuisen we Yosemite National Park. Deze 'snel'weg is in de winter afgesloten omdat er te veel sneeuw ligt. De weg is pas vrij sinds 2 weken, en dat was even spannend. Meestal is deze pas in juni vrij. Na ons bezoek aan Yosemite werd deze trouwens weer een dag of 2 afgesloten. Om dan aan de andere kant te geraken moet je zo een 400 km omrijden, en dat is ver.
Sneeuw zien we niet meer, maar de meren die we voorbijrijden zijn hier en daar nog dichtgevroren. Het is nochtans absoluut niet koud. Wij blij.
Per auto bezoeken we een paar point of views, morgen komen we terug om te hiken. Het park is zo een 3000m² groot (ongeveer gelijk als Oost-Vlaanderen) en er zijn eigenlijk maar 2 wegen.
We zien de 'halve dome', den 'el capitan' (enkel nog respect voor Tom Waes), een aantal watervallen,... We rijden naar glacier point en helemaal naar het zuiden naar mariposa grove. In mariposa grove gaan we kijken naar een bos met giant sequoias. Die dingen zijn dus echt gigantisch! En oud! Die bomen worden zo groot als een gebouw van 19 verdiepingen, of zo groot als een boeing747. Ze hebben af en toe een bosbrandje nodig om te kunnen blijven groeien. Zelf zien ze niet echt af van de brand, maar al de andere begroeiing verdwijnt en zo krijgen de sequoias meer water.

Beren zijn we niet tegengekomen (de dag voordien werd er nog eentje doodgereden naar het schijnt), maar wel iets dat op een wolf lijkt en wat achteraf een coyote bleek te zijn. Roadrunners zagen we ook niet.

Het is een fantastisch park.
We overnachten in Mariposa (dorpje op een uurtje rijden van het park) en door een fout van de hoteleigenaar worden we in een superdeluxe Bed and Breakfast ondergebracht: uitgebaat door een ex-fransman die na 50 jaar nog steeds René-frans spreekt. We worden serieus in de watten gelegd. Zalig! We spelen er een beetje met de kolibries.

Monolake

Friskesssss

Picknicken

El Capitan (waar we klimmers zagen)

Halve Dome (die nooit een andere helft heeft gehad)




Waterval
Meep-meep
Sequoia, een van de kleintjes
Kolibrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrietjes




Geen opmerkingen: