W & W: juni 2012

The Quiet Ocean

We rijden naar de Stille Oceaan.Onderweg wanen we ons af en toe in de Provence: massaal veel druivenranken, mega-grote fruitplantages, lekker weertje, fruitverkopers naast de weg,....

We kuieren een avondje langs het strand van Santa Cruz en bestuderen de zeeleeuwen, die op onverklaarbare wijze op betrekkelijk smalle, maar vooral hoge balken liggen te knorren.

We plannen om de dag erna een zeekajak te huren en wat te dobberen tussen de zeeleeuwen (en hopen stiekem een walvis te spotten die door de Monterey Bay trekken).

Die ochtend zien we de oceaan nauwelijk van de mist. Dat komt wel vaker voor, het water is daar heel diep en koud. Vandaar. Blijkbaar. Dat kajakken zal niet doorgaan dus we rijden naar San Francisco.

Aangekomen in SF rijden we eerst naar Golden Gate Bridge, uiteraard! Mooi bouwwerkje! We doen een heel stuk van de 49mile route. Dat is een uitgestippelde (en helaas ook soms een gesaboteerde) route waar je langs de mooiste plekken van de stad rijdt. De stad is precies ook wel iets groter dan Gent.

San Francisco is vooral gekend om de Golden Gate Bridge, Alcatraz, Chinatown en de kabeltrams. Chique dinges allemaal.

De rest van onze 3daagse van San Francisco doen we met het openbaar vervoer. We hadden ooit eens in onze zotte kop gestoken om fietsen te huren, maar het is daar hier en daar toch wat té steil precies. Wat een idee!

San Francisco is nog wel een stad waar we in zouden kunnen wonen. Een beetje gelijk Gent, maar dan groot. En met een Chinatown ipv een Sleepstraat, een Golden Gate Bridge ipv een fietsersbrugske, een heel trolleynetwerk ipv 'de 3', Alcatraz ipv 'de nieuwe wandeling', en hier en daar wat bergen ipv 'de blandijn', 100den clochards ipv eentje aan de Delhaize... Er valt over na te denken.

Een bezoek aan Alcatraz is trouwens écht de moeite waard, ook al houden we meestal niet van de typisch toeristische activiteiten. Indrukwekkende locatie, het moet wat geweest zijn, niet eens zo lang geleden.

Einde.

Snif.

Many Ploppies

Santa Cruz. Bwa.

Lazy Tuesday afternoon

Red Gate Bridge

Is it a bird?

Flipper!

Golden Gate Bridge

Painted Ladies. Van voor naar achter, van links naar rechts..

Goed dat de straten recht zijn.

Openbaar vervoer pak je hier in stijl.

Wandelen doe je hier in steil.

Wie niet braaf is...

Uitzicht vanop Alcatraz. De bravekes mochten af en toe eens kijken.


Cellekes

Alcatraz van buitenaf

Ja dàt is erom vragen he.

Alcatraz

Yoyo!

We plannen een actief dagje in Yosemite, met als afsluiter een heuse zonsverduistering. Woohoo!
We wandelen richting upper yosemite falls: wandeling van 3 à 4 uur, geweldig steil omhoog.
Boven genieten we van het zicht en van het gedraas van de waterval. Heerlijk.

Later op de dag wandelen we nog naar de lower yosemite falls : wat de meerderheid van de toeristen ook doet.
Van het moment dat er meer dan een kwartier te wandelen valt kom je geen kat meer tegen. Alleen nog eekhoorntjes.

Tegen 17u begint de zonsverduistering en we nestelen ons aan een riviertje met onze belachelijke brilletjes.

Zo gewelig toch, die natuur!

Halve dome die nooit een hele dome was

Yosemite upper falls, is machtiger dan op foto. Echt.

Mail il est où, le soleil?

Mighty yosemite

We stoppen even aan Monolake, net voor we de bevreesde Tioga Road op rijden. In het meer zien we heel rare ruwe rotsachtigevormen die naar boven gestuwd zijn door een combinatie van zout en basisch water. Ik snap er niets van. In ieder geval is het water heel zout en olieachtig. Punt.

Via de Tioga Road doorkuisen we Yosemite National Park. Deze 'snel'weg is in de winter afgesloten omdat er te veel sneeuw ligt. De weg is pas vrij sinds 2 weken, en dat was even spannend. Meestal is deze pas in juni vrij. Na ons bezoek aan Yosemite werd deze trouwens weer een dag of 2 afgesloten. Om dan aan de andere kant te geraken moet je zo een 400 km omrijden, en dat is ver.
Sneeuw zien we niet meer, maar de meren die we voorbijrijden zijn hier en daar nog dichtgevroren. Het is nochtans absoluut niet koud. Wij blij.
Per auto bezoeken we een paar point of views, morgen komen we terug om te hiken. Het park is zo een 3000m² groot (ongeveer gelijk als Oost-Vlaanderen) en er zijn eigenlijk maar 2 wegen.
We zien de 'halve dome', den 'el capitan' (enkel nog respect voor Tom Waes), een aantal watervallen,... We rijden naar glacier point en helemaal naar het zuiden naar mariposa grove. In mariposa grove gaan we kijken naar een bos met giant sequoias. Die dingen zijn dus echt gigantisch! En oud! Die bomen worden zo groot als een gebouw van 19 verdiepingen, of zo groot als een boeing747. Ze hebben af en toe een bosbrandje nodig om te kunnen blijven groeien. Zelf zien ze niet echt af van de brand, maar al de andere begroeiing verdwijnt en zo krijgen de sequoias meer water.

Beren zijn we niet tegengekomen (de dag voordien werd er nog eentje doodgereden naar het schijnt), maar wel iets dat op een wolf lijkt en wat achteraf een coyote bleek te zijn. Roadrunners zagen we ook niet.

Het is een fantastisch park.
We overnachten in Mariposa (dorpje op een uurtje rijden van het park) en door een fout van de hoteleigenaar worden we in een superdeluxe Bed and Breakfast ondergebracht: uitgebaat door een ex-fransman die na 50 jaar nog steeds René-frans spreekt. We worden serieus in de watten gelegd. Zalig! We spelen er een beetje met de kolibries.