Gisteren gekeken naar Classic Albums? "Apostrophe (')/Over-nite Sensation" van Frank Zappa.
We keren terug naar het einde van de jaren '80. Ik plunderde zo ongeveer de discotheek van de Kortrijkse bibliotheek. Elke week stapte ik er verschillende keren binnen voor vijf LP's. Jawel, beste flatscreenkinderen, er was al sprake van de CD, maar dat was toen nog iets voor klassieke muziek. Voor popmuziek was er nog niet echt een gat in de markt, dachten muziekmakers.
Ik kopieerde duchtig LP's op cassettes. Ha neen, beste flatscreenkinderen, er was toen nog helemaal geen sprake van CD-R, CD-RW, iPod, Creative Zen of iTunes. Wij kopieerden muziek op een audio-cassette. We waren al blij dat het niet meer op grote banden moest. En we liepen rond met een walkman. Met herlaadbare batterijen, die het ongeveer drie cassettehelften uithielden. Het waren waarlijk andere tijden.
Ik was ondertussen al zo ver gevorderd in de platencollectie van de bib, dat ik alle groepen die ik van ver of dichtbij kende erdoor gejaagd had. Ik moest dus een andere selectieprocedure invoeren. Daarom schakelde ik over op "welke albumhoes vind ik mooi". Het zal u niet verbazen dat één van de eerste LP's die onder die selectiecriteria vielen "Country Life" van Roxy Music was (vind de 4 selectiecriteria).
Eén van die platen die ook mijn aandacht ving, was "You can't do that on stage anymore vol. 1". Niet vanwege de mooie afbeeldingen, maar vanwege de cryptische titel. Niet eens de beste van Zappa, maar wat ik daarop hoorde deed mij achterover vallen. Dat had ik nog nooit gehoord. Het was het begin van een langdurige en onvoorwaardelijke liefde voor de muziek van Frank Vincent Zappa.
Amper enkele jaren nadat ik Frank Zappa ontdekte, overleed hij op 53-jarige leeftijd aan prostaatkanker.
Gisterenavond, bij het kijken naar Classic Albums, heb ik me voorgenomen om er mijn hele Zappa-collectie nog eens door te jagen. Het is lang geleden. Bezoekers wezen bij deze gewaarschuwd.
FZ in één van zijn laatste interviews:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten