Pagina's

dinsdag, augustus 21, 2007

Pukkellepop 4

Zaterdag

Na een heerlijk ontbijt met croissants, spek en eieren, enzomeer (jaja, dat heimwee naar die festivalcamping …) mocht Sparta onze dag openen. Meteen om 13u op de mainstage. Nu is Sparta wel redelijk goed, maar niet bij klaarlichte dag. De jongens waren amper wakker.

Albert Hammond, bekend van zijn vader en van The Strokes, deed daarna wat leuke dingen in de marquee. Arbouretum is ook een vermelding waard, net als The Shins, maar niet Kate Nash (een zus van Lilly Allen en Regina Spektor). Leuk commentaar bij Kate Nash in het programmaboekje: "Misschien moet Chokri ze eens allemaal op een rij zetten, zodat we er via sms een paar naar huis kunnen stemmen."

Fear Before the March of Flames wint de hardbevochten prijs van meest onnozele groepsnaam (de concurrentie: het dilseticse Apse, Fall Out Boy, MC Freddy De Vadder, Funeral For A Friend, The Academy Is…, Lacuna Coil, Enter Shikari, …And You Will Know Us By The Trail Of Dead. Keuze te over, zoals u ziet). Niet alleen een onnozele naam, ze werden ook gewogen en te licht bevonden. Letterlijk dan, die "zanger" kan niet meer dan 42 kg gewogen hebben. Mannen en anorexia. Wie zijn ze? Wat drijft hen?

Dat Kings of Leon in de zon moeten optreden doet ze ook geen deugd. De drummer viel welhaast in slaap. Wij ook. En we werden pas weer wakker bij de bevallige verschijning van Maja Ivarsson. Alleen jammer dat de muziek ons wegjoegdehe.

Trent Reznor heeft veel werk gehad met het promoten van zijn nieuwe cd en ook met het bedenken van zijn nieuwe lichtreclame op het podium. Nine Inch Nails is wel een belevenis, ge moet het ne keer meegemaakt hebben.

Even voor het einde moesten wij den Trent achterlaten. Het was immers tijd voor het hoogtepunt van Pukkelpop 2007. En ik ben niet de enige die dat vind. Sonic Youth speelde Daydream Nation, één van de beste platen van afgelopen eeuw. Eerder dit jaar deden ze al geweldig in de Hallen van Schaarbeek, nu deden ze nog beter. In tegenstelling tot Slint een paar maanden geleden, hield de Jeugd zich natuurlijk niet minutieus aan elke noot zoals die op de plaat verscheen. En dat was lichtelijk fantastisch. Het publiek vond het ook geweldig, bleef meezingen, dansen, crowdsurfen (hoewel dat ab-so-luut verboden is) en applaudisseren. Sonic Youth doet niet graag aan festivallerigheid, maar dit zullen ze niet verwacht hebben. Terwijl de roadies de boel begonnen op te ruimen, kwamen ze dan nog maar een paar bisnummers spelen. Helemaal onder de indruk van het massaal opgekomen publiek.

Tool mocht Pukkelpop afsluiten op het hoofdpodium. Tot ergernis van de fans had Tool gewacht tot ik terug was van het optreden van Sonich Youth. Dingske van Tool heeft wat stemproblemen gehad en die zijn duidelijk nog niet helemaal voorbij. Het geluid was weer bijzonder slecht afgesteld. Maar ik kan begrijpen dat de mensheid dit een fantastische groep vindt. Ongetwijfeld niet hun beste optreden, maar het slechtste optreden van Tool is nog altijd beter dan dat van – we zeggen maar wat – Fear Before the March of Flames.

Na het vuurwerk scheidden Willem en ik. Hij wou niet meer bij me slapen. Kon er waarschijnlijk niet tegen dat ik mijn orgasmes fakete.

Conclusies, opmerkingen, bedenkingen


We noteerden enkele opvallende innovaties en merkten enkele opmerkelijke ergernissen op:

1. Het praktische combineren met hipheid. Vroeger was dat niet mogelijk en liep de jeugd drie dagen in de gietende regen en op een veld waar de modder 30 cm hoog (diep?) stond rond op basketsloefkens of teensletsen. Dit jaar maakte de kajoetsjoe bot haar wederintrede. Maar dan kajoetsjoe botten met hippe, leuke en grappige prints. Bloemetjes, tattoos, kleurtjes. Cool, maar dan met droge voeten.

2. De revival van het décolleté! Zo'n hernieuwing kunnen we alleen maar toejuichen. Net als het tonen van de tetjes door de mevrouw aan de club-tent. Hierrr met die foto's!

3. De teloorgang van het bisnummer: Wat is dat met die groepen tegenwoordig? Tijdens 3 dagen Pukkelpop konden we 3 groepen met bisnummers vaststellen: Cocorosie, Sonic Youth en Turbonegro. De rest had er ofwel zijn volledig backcatalog doorgejaagd (Matt & Kim, met uitgebreide verontschuldiging) of liep gewoon weg. Die rockgroepen… net voetballers: veel te veel betaald om drie kwartier op het veld te staan, en als het verlengingen zijn laten ze het afweten.

4. De Ché Guevara-pet is nu wel definitief uit. Als Belgacom die al gratis begint te verdelen…

5. Twee euro voor een drankje. Twee euro! Je had de keuze uit bier (nu ja, Maes) zonder schuim, cola zonder bruis, plat water zonder bruis of spuitwater zonder bruis. 2 euro! Dit is afzetterij pur sang. De laatste keer dat ik zoveel betaalde voor een spa waren er meer blote tetten ... euhm, of neen, laat maar.

6. Zeven euro voor een klein bakje koude frieten met stoverij. Volgende keer breng ik mijn eigen frietketel mee.

7. Een milieuvriendelijk Pukkelpop!? Ammehoela. Water en cola uit plastic flessen, piepschuimige bordjes, een helicopter die urenlang over de wei vliegt, vuurwerk… Het enige groene aan Pukkelpop hing aan de bomen in de wei. Zelfs het gras begon bruin te kleuren.

8. De opkomst van de face-blocker. Iedereen ziet er meteen geweldig glamoureus uit. Je mag een kop als een koe hebben, met een face-blocker op je gezicht kan je meteen op de cover van Vogue.

9. Het heeft drie dagen (bijna) niet geregend! Hoera!

10. Hotel Kmil en Anna is het beste van de omgeving! Dankuwel!

Geen opmerkingen: