Eindelijk was het zover. Na een la-ange werkdag mocht ik eindelijk naar Kiewit. Hiphop op de moto en weg was ik. Maar niet voor ik de verkeerde richting uit reed. Naar goede gewoonte vertrok ik richting Gent i.p.v. naar de autostrada.
Gelukkig had ik het snel door.
Op de E17 kreeg ik al snel borden te zien: "ongeval in Ranst", "file vanaf Kruibeke". Nog voor Kruibeke stonden de auto's stil. Maar niet de moto's :-D. Kortom, ik denk dat ze er vandaag nog staan. Een kleine 40 km later was ik in Ranst.
De ingang van de heilige wei van Kiewit werd bewaakt door tientallen louche types. Ik opende mijn rugzak en buig me alvast voorover voor het rectaal onderzoek, maar mag gewoon doorlopen. Morgen breng ik 5 flessen whisky en een karton bierblikjes mee. Nem. Wedden dat ze mij dan wel controleren?
Op de skatestage zijn de rednecks van Hayseed Dixie aan het tokkelen op hun banjo. Grappig voor een nummertje (The ace of spades), maar ik zou er toch geen cd van kopen. Maar we houden de groep in het achterhoofd voor de quiz...
Tijdens het rondsjokken lopen we Tim Vanhamel tegen het iele lijf. Brrrr.
Het hele donderdagprogramma valt een beetje tegen, vink. Na Jamie T verblijd ik de jongens van Ignite met een bezoekje. Ze zijn duidelijk blij met mijn aanwezigheid. Ze hebben net een geweldige nieuwe CD uit, die ik desondanks in de Kaft kon kopen. Wiii.
Daarna hollen we (nu ja) naar de Club voor het optreden van Battles. Pukkelpop is zo'n festival waar je af en toe een parel tussen de zwijnen ontdekt. Dit is er duidelijk één van. Het publiek gaat compleet uit de bol en de jongens vinden het zelf ook geweldig.
Noch de Kaiser Chiefs met hun pretpop, noch La Coka Nostra (aka The House of Pain) kunnen ons bekoren. De eersten hebben te weinig drugs genomen, de laatsten teveel.
Dan maar naar Balkan Beat Box. Ze komen uit New York, maar doen er alles aan om dat te verbergen. De Chateau ontploft: feestje!
Daarna zijn we moe. We zijn natuurlijk niet meer van de jongsten. Architecture in Helsinki zal voor een volgende keer zijn.
Hotel Plessers-Vanhemel is gelukkig nog open. Willem en ik kruipen samen in bed. Het wordt een woelige nacht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten