De vrolijke avonduren van Nadine (deel 2)

Het minder leuke vervolg van Nadines vrolijke avonturen:
Gisteren stak Nadine de straat over in de avonduren.
Plotsklaps werd ze gegrepen door een auto
en daarna viel ze van de capeau (kapo? kapoot? capot?).
Bloed, darmen, klompen, sjakosj,... vlogen in het rond
En daar lag Nadine op de grond.

Nadine was duidelijk niet in haar sas,
Want haar gsm lag in een plas.
We moesten niet bellen naar de 900,
Dus telefoneerden we de 100.
Ze zouden meteen een ambulance sturen,
Het zou maar enkele minuten duren.

Ze wou niet blijven liggen, maar kon ook niet zitten,
Op de stoel die Wendie haalde, ne witten.
Even later kwam daar door de regen: Kenny
Kenny’s naam is blijkbaar Angelo
(het vorige vers rijmt eigenlijk nie,
en helaas had hij geen leporello)

Na een minuut of tien
Kwam de ambulance om Nadien.
Ze kreeg een neksteun, maar werd niet verdoofd
en wij gingen er één drinken in het Gouden Hoofd.
De regen spoelde weg het bloed.
Eind goed, al goed.