Na een ritje van anderhalf (!) uur op de motor (yippeekayee automobilisten!) draaiden we een parking op. Behulpzame chirojongens en -meisjes hielpen ons de moto te stallen op de wei en sommeerden dan 15 euri. Slechts. Terwijl we ons stalen ros uitpakten, vielen een nieuw soort killer-muggen ons aan. Ze staken niet alleen, ze hadden speciale boormachines en waarschijnlijk ook nog dynamiet bij. Maar soit. Na amper drie kwartier
tsjolen met een rugzak van 40 kilo (jaja, bier weegt meer dan water), kwamen we blijgemutst op de camping aan. De puppyweide lag er onberispelijk bij. De tent stond recht. Het eerste pintje kwam uit de frigo die aangesloten was op het lichtnet van de kantine. Werchter was goed begonnen en we wisten nog niet dat het nóg beter zou worden.
Tot spijt van wie het benijdt - en uw dienaar is hier niet geheel onschuldig - ging Milka - eh - Mika niet op zijn bek in Werchter. Zijn muziek mag dan een remspoor door onze onderbroek trekken - net diegene die we na drie dagen, speciaal voor Werchter, binnenstebuiten gedraaid hadden potjandorie - de man weet wat een goede show is.
Lenny Kravitz verhoogde de geeuwfactor met honderd. Behalve misschien dan bij de madam die hij met plezier mocht befoefelen.
Michael Stipe was zijn micro vergeten. Nothing a megafoon can't fix.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten