Pagina's

dinsdag, mei 08, 2012

Don't eat the yellow snow

Gisteren vroegen we ons nog af: is dat nu al die sneeuw waar ze het voortdurend over hebben? Er lag wel wat sneeuw en af en toe zakten we daar 30 cm in, maar om nu te zeggen dat het zo gigantisch veel was...

Vandaag wilden we gaarne Trail Ridge Road oprijden tot het punt waar de sneeuw de doorgang versperde. De mevrouw van de toeristische dienst vertelde dat de hoogste geasfalteerde pas van de VS nog niet open was voor auto's, maar wel al voor fietsers en voetgangers. Dat was echter buiten de waard gerekend. Weten jullie nog, lieve flatscreenkindertjes, dat we gisteren vertelden over de sneeuwval? Hewel, het sneeuwde de hele nacht voort en toen we deze ochtend opstonden lag er in de vallei maar liefst 5 cm sneeuw. In België weten we wat dat betekent, 5 cm sneeuw: het hele land ligt plat. Gelukkig rijdt men hier rond met grote huizen die ook wel eens SUV of 4x4 genoemd worden en begrijpt men niet goed wat Belgen bedoelen met de woorden 5, cm, sneeuw, land en plat. Ze denken waarschijnlijk dat ze het metrische stelsel niet zo goed door hebben en dat 5 cm iets in de grootteorde van 5 meter is.

Helaas voor onze avonturen valt er per hoogtemeter meer sneeuw in de bergen. Toen we probeerden om Trail Ridge Road op te rijden werden we na zo'n 15 km gestremd in onze voortgang. De wegenwacht had beslist dat het te gevaarlijk werd om door te rijden en de pas werd afgesloten. Geen foto's dus van W&W naast een muur van 3 meter sneeuw. Misschien hebben we binnen twee weken meer geluk op Tioga Road.
(Dat het gisteren warm was, zie je aan de stoom die de sneeuw veroorzaakt als hij op het asvalt falt)
(Bummer)

(Foto is van iemand anders)

Wat deden we dan wel vandaag? We wandelden een behoorlijk stuk van de Fall River Road bergop. Het stijgingspercentage (met pieken tot 16%) en de onverharde ondergrond laten het niet vermoeden, maar dit was de eerste weg voor auto's door dit stuk van de Rocky Mountains. 
 (Fall River Road)
(Wendie doet aan levitatie)
Daarna trokken we naar de lokale detailhandel voor sandalen, een pet, een fles schuimwijn (Californian Champagne: mocht u dat ooit in de winkel zien staan, begin te gillen en loop er straal voorbij!), een fles bijzonder goeie Californische Merlot (Beringer, 7 euro) en nog wat minder belangrijke levensmiddelen (water, brood, sla).

Oh ja, tussendoor hebben we ook nog even de wet overtreden...

Geen opmerkingen: