En toen en toen en toen? Wel toen gingen we naar Bryce Canyon National Park. We reden er een hele dag over, met wat tussenstops hier en daar. Pootjegebaad in de Colorado bijvoorbeeld. Koud dat dat water is! Manman!
In Bryce is er terug een schitterende gratis shuttle die een stuk van het park afrijdt (amphitheater region).
We planden de volgende dag een zware wandeling van een paar uur te doen maar we doen er maar een uur of 2 over. We hebben spijt van de zware bergschoenen, deze konden we op onze teensletsen doen.
(wandeling : Peek-a-boo bovenste stuk en aaneensluitend een stuk van Navajo Trail).
Na de wandeling rijden we zelf nog over de rim (stuk dat de bus niet doet) en stappen aan de schone stukken uit. Het amphitheater is verweg het mooiste van het park. Omdat het hotel vlakbij is rijden we in de late namiddag terug, want we MOETEN dringend een stuk pie eten.
We rijden terug naar het park voor de zonsondergang en kijken vanop sunset point (haha) naar de hoodoos (dat zijn die rotsformaties die door water en vrieskou rare vormen krijgen).
In Bryce is er terug een schitterende gratis shuttle die een stuk van het park afrijdt (amphitheater region).
We planden de volgende dag een zware wandeling van een paar uur te doen maar we doen er maar een uur of 2 over. We hebben spijt van de zware bergschoenen, deze konden we op onze teensletsen doen.
(wandeling : Peek-a-boo bovenste stuk en aaneensluitend een stuk van Navajo Trail).
Na de wandeling rijden we zelf nog over de rim (stuk dat de bus niet doet) en stappen aan de schone stukken uit. Het amphitheater is verweg het mooiste van het park. Omdat het hotel vlakbij is rijden we in de late namiddag terug, want we MOETEN dringend een stuk pie eten.
We rijden terug naar het park voor de zonsondergang en kijken vanop sunset point (haha) naar de hoodoos (dat zijn die rotsformaties die door water en vrieskou rare vormen krijgen).
1 opmerking:
schoon maat, inderdaad!!
Een reactie posten