We overnachtten in Mexican Hat, dat bleek een Mexican Gat te zijn. Maar het hotel was netjes, niet al te duur en het eten eetbaar. De plaats werd vernoemd naar één (1) stuk steen in de buurt.
Bij het ontbijt, op het terras van het hotel, maakte een Fransman die ook in het hotel logeerde nog wat reclame voor Valley of the gods. Amerika zit vol Fransen trouwens, precies een nest. Dankzij onze 4x4 konden we ruimschoots genieten van het off road pad dat door Valley of the gods loopt. Het leek af en toe meer op een ritje op de kermis dan op een ritje door de natuur. Valley of the gods is een absolute aanrader, veel meer dan Monument Valley. Vinden we.
Monument Valley is eigenlijk een hoop stenen met een lange rechte straat doorheen. Misschien lag het aan het moment van de dag (het was ongeveer middag), maar de vallei die geen vallei is liet bij ons weinig indruk achter.
Antelope Canyon daarentegen... Als je ooit het gevoel wil krijgen dat je in een toeristenval terechtgekomen bent, dan is een bezoek aan Antelope Canyon een absolute aanrader.In de zomermaanden worden er 700 toeristen per uur door de canyon gejaagd aan 30 dollar per stuk. Dat is ongeveer 660.000 Belgische frank. Per uur. 10 uur per dag. Pakt 100 dagen per jaar. Die canyon brengt de Navajo die hem uitbaten bruto minstens 660 miljoen Belgische frank per jaar op en dan rekenen we nog niet door. (Voor de jeugd: zo'n 16 miljoen Euro).
Na een kort bezoek aan Page (gesticht in 1957) reden we verder naar Cameron Trading Point, onze volgende stop.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten