De uittocht verliep voorspoedig, we hadden weinig last van stakende metrobestuurders in Londen en rond kwart over zeven stonden we weer op het vasteland. Omdat we moesten tanken en ook wat honger kregen, beslisten we om een ommetje naar De Panne te maken.
We waren er getuige van een mooie zonsondergang, zo'n uur vroeger dan we gewend waren.
Helaas kozen we duidelijk de verkeerde brasserie om iets te eten. Brasserie Miro zag er uit zoals alle andere op de dijk. Om 21u05 zaten we op terras, om 21u20 kwam iemand onze bestelling noteren (3 garnaalkroketten en een dubbele croque), om 22u00 kregen we (na aandringen van onze kant) ons eten voorgeschoteld, om 22u01 stuurde Wendie haar garnaalkroketten terug wegens nog bevrozen, om 22u05 kreeg Wendie haar garnaalkroketten terug die nu tot net boven het vriespunt verwarmd waren. Kortom, een aanrader voor mensen met stalen zenuwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten