Groot-Brittannië is ongeveer hetzelfde als België. Er zijn natuurlijk wat kleine verschillen.
In de supermarkt kan je zowat 80 soorten brood kopen. Wit schuim, ander wit schuim, beige schuim, wit schuim zonder korst (echt waar: Crustaway!), donkerbeige schuim, witter schuim en bleekbeige schuim in alle maten, gewichten en diktes van sneetjes.
Op café gaan is geen probleem. Maar om 22u vlieg je buiten. Een terras vinden is al helemaal onmogelijk.
Het regent, maar je ziet niemand met een paraplu, regenjas of zelfs een trui. Die paar druppels kunnen toch geen kwaad.
Ze vinden honden geweldig. Ongeveer 90% van alle mensen die we tegengekomen zijn spreken eerst Ploppie aan en daarna pas ons. Vandaag was er een mevrouw die zich zelfs verontschuldigde dat haar hond aangelijnd was en ze dus niet konden spelen.
Het eerste dat ons opviel in het verkeer, was de hoffelijkheid van de chauffeurs. Gelukkig was er na enkele dagen toch al eentje die mij het wanker-gebaar toestuurde. Ik reed niet snel genoeg voor de mijnheer met de coiboihoed, waarop hij ons over de dubbele witte lijn, vlak voor een rond punt inhaalde. We voelden ons meteen thuis.
Oh ja, dat links rijden is al helemaal in orde. Als we terug thuis zijn, blijven we dat gewoon doen. Veel leuker.
1 opmerking:
Jaaaaaaaaaaaa, mag ik dan eens meerijden als ge een toertje doet al linksrijdend?? Lijkt me superspannend :)
Een reactie posten