We schrijven 22 september 2008. De herfst is astronomisch begonnen. We schrijven herfst en het is alsof de zomer nog wat uren zonlicht liggen had in een schuif.
De bladeren beginnen te vallen, een boodschap die alvast bij de N-VA (met de A van Antipolitiek) niet in dovemansoren gevallen is. Als 't niet zo om te janken was, het was om te lachen. Of omgekeerd. Alnaargelang het been dat vanmorgen als eerste opstond. Vliegt den blauwvoet, storm op zee. Een kaakslag voor de natie. Een hoogdag voor den VlaamSSen nationalist. Als we het niet al lang beu waren, we kwamen op straat. Tegen de regering! Doe uw werk!
We drijven af, waar waren we gebleven? Ah ja, hij is weer voorbij, die natte zomer. Wat een mens allemaal niet uithaalt in de zomer. Wij hebben onszelf zoals dat hoort een paar weken in bier en wijn gemarineerd, alvorens welgemoed ons bureau weer binnen te stappen. Zelden met zoveel smaak zoveel water gedronken (allez, zién drinken). Andere mensen kiezen voor het avontuur: acuut stoppen met roken bijvoorbeeld.
Zelf kozen we voor het acuut stoppen met eten na de zomer. Met lekker eten althans. Na een gruwelijk dieet met vetvrije groenten en rauw fruit zijn de aangekoekte vakantiekilo's er weer af. We zeggen het maar zelf, omdat u daar nog geen enkele opmerking over maakte. Het Belgische slabestand is intussen met een derde verminderd. Het vlees mort, en niet alleen omdat het nauwelijks nog op ons bord terechtkomt. Nu nog de kilo’s van afgelopen Nieuwjaar eraf eten en we zijn rond. Of niet meer natuurlijk. En die twee bakken pils van Westvleteren blijven ook staan. Maar dat is dan weer goed nieuws, want zo worden ze lekkerder (het bier, niet de bakken).
Het is herfst, een woord zonder rijmwoord. De herfst is vast het triestigste der seizoenen. De natuur gaat langzaam dood, de doden worden herdacht. En het wordt weer veel te rap nacht.
"De buren waren grimmig, zijn ouders diep gegriefd.
En onder zijn collega's was hij ook al niet geliefd.
De oude juffrouw Zomer, baas Voorjaar, meester Herfst.
Ze riepen driewerf schande, juffrouw Zomer het driewerfst"
(Drs. P)
Zelf plegen we ook wat rijmelarij bij het vooruitzicht van het nieuwe regenseizoen.
't Is triestig als ‘t regent in den herfst.
Het water stijgt ras in het Scheldt
Den griep die heelder volken velt
Mensen hoesten en rochelen in het rond
En fluimen dan op den grond
Een mens gelooft zijn ogen niet
Als hij 't gesproken dagblad ziet
De schande van den Vlaamschen politiek
Oorzaak van ongewenste darmperistaltiek
Alzo storten zij ons kleine land
In den afgrond, over de rand
Het volk een mort zelfs niet meer
Het kijkt omhoog, en klapt over het weer
’t Is waarlijk triestig als ’t regent in den herfst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten